Als kleine Bianca deed ik heel erg mijn om te gehoorzamen. Mijn ouders zullen misschien een iets minder lief beeld van me hebben, maar in mijn herinnering was ik een zoet en braaf meisje. Ik vermaakte me uren zelfstandig, kende geen (misschien heel weinig) woedeaanvallen, paste me graag aan en was goed bij te sturen. Ik stond bekend als een dromertje met veel fantasie en daar werd mijn fantasievriendje dan ook onder geschaard.

Veel kinderen hebben een fantasievriendje, dit lijkt niet iets bijzonders te zijn. Als je op zoek gaat naar verhalen zal je zien dat er vaak wordt geschreven over de functies van dit vriendje. Zo kan het een kind helpen bij een moeilijke periode, extra fantasie geven aan het spel dat er gespeeld wordt en zorgt het voor een beter taalontwikkeling. In mijn geval was mijn Ibbeltje degene die net die dingen deed die niet mochten. Zo had Ibbeltje heel vaak dat heerlijke koekje met mooie stukjes chocolade uit de koektrommel gepakt, die uiteraard in mijn buikje belandde.

Volgens veel sites groeit een kind weer over deze vriendschap heen. Een andere kant van dit verhaal over deze fantasie vriendschappen kan zijn dat kinderen een helderder bewust zijn hebben en dus meer zien, horen en voelen dan de meeste volwassenen doen. Als je dat doortrekt hebben wij dus allemaal één of meerdere Ibbeltjes om ons heen die er altijd voor je zijn, maar waar je je vaak niet van bewust bent.

Voor mij geldt dat ik mijn wijze warme en lieve overgroot moeder Sientje vaak voor me zie. Zij heeft zulke mooie blauwe ogen, altijd een hele warme knuffel voor me in petto en is zij zo’n enorme steun voor mij als ik me naar voel. Als ik het niet meer zie zitten is haar standaard uitdrukking “het komt goed meis”. Voor mij zorgt dit er gelijk voor dat ik me weer helemaal veilig voel en weet dat wat er ook gebeurd het goed komt, ook al voelt het nu even niet zo.

Is het een fantasie? Of is het toch het zien en voelen van energieën om ons heen? Ik ben heel benieuwd hoe jij dat ziet. En voor mij? Ach het maakt me eigenlijk niet uit of het mijn fantasie is die op hol slaat of dat ik de aanwezigheid van mijn overgroot moeder aanvoel…Ik heb heel veel steun aan haar en dat is zo’n mooi cadeau!

Deze blog is met aandacht geschreven.
Door mijn dyslexie is het mogelijk dat
deze mail taal, lees en spelfouten bevat.